วันศุกร์ที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2556

ฝากความคิดถึงมาหา



ฝ า ก ค ว า ม คิ ด ถึ ง ผ่ า น ข อ บ ฟ้ า
ซับหยดน้ำตาจากคนเหงา
กระซิบบอกว่ารักเพียงเบา-เบา
หวังเพียงได้บรรเทาความเดียวดาย

เฝ้านับเวลารอคอยอยู่ตรงนี้
มองอีกฝั่งฟ้าที่...ไร้จุดหมาย
สั ก วั น ค ง ถึ ง ค ร า เ อ น ก า ย
ทอดร่างลับหาย . . . เ พื่ อ พ บ กั น

กี่ครั้งกับความรัก

กี่ครั้งที่ฟูมฟายเสียดายรัก
กี่ครั้งที่อกหักน้ำตาไหล
กี่ครั้งที่คนรักเดินจากไป
กี่ครั้งที่หัวใจเจ็บไม่จำ

หลายครั้งที่หัวใจไม่มีความสุข
หลายครั้งที่ทนทุกข์ทนเจ็บซ้ำซ้ำ
หลายครั้งที่หัวใจโดนกระทำ
หลายครั้งที่บางคำบาดหัวใจ

แต่ก็ยังคงให้อภัยความรัก
เรียนรู้ที่จะอกหักแล้วเริ่มใหม่
แลกกับสุขเล็กเล็กไม่เป็นไร
เจ็บแค่ไหนก็แค่นั้นมันแค่เจ็บ

ซากุระสีดำ เฮยอิง

ยั ง มั่ น ค ง ทุ ก อ ณู
 เพื่อใครฉันไม่รู้แต่ยังมั่นคงอยู่เหมือนวันเก่า
 ข้อความที่ไร้ค่าคำสัญญาระหว่างเรา
 ที่เหลือเพียงแค่เงา งมงาย. . .
 
ยั ง จ ด จำ ทุ ก ค ว า ม รู้ สึ ก
 อยู่ในห้วงใจส่วนลึกไม่ห่างหาย 
คำที่เธอคนเก่ากระซิบเบาเบาว่ารักมากมาย
ฉันยังคงจดจำได้ จนกว่าเราจะตายจากกัน
 
สำหรับเธออาจไม่เหลือค่า
เป็นเพียงแค่เสี้ยวหนึ่งของเวลาที่แสนสั้น
แต่สำหรับคนคนนี้ทุกเรื่องราวที่มีของคืนวัน
จะมีค่าและสำคัญตลอดไป. . .
 
อ า จ ฟั ง ดู เ ห มื อ น ฉั น โ ง่ เ ง่ า
งามงายกับเรื่องราวเก่าเก่าไม่เอาไหน
แต่ก่อนที่ฉันจะบอกว่ารักฉันพูดมันแน่นหนักจากขั้วหัวใจ
คำว่ารักของฉันจึงยิ่งใหญ่ และจะไม่มีวันเปลี่ยนมือให้ใครตลอดกาล


บทความที่ได้รับความนิยม