วันพุธที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2556

ไม่รักก็บอก......หลอกกันทำไม

หลอกฉัน..ทำไม..อยากจะรู้
ที่เป็นอยู่..ฉันผิด..ที่ตรงไหน
ฉันเคยหลอก..ตัวเธอ..หรืออย่างไร
เหตุผลใด..ใยเธอ..ทำร้ายกัน
*
ถ้าไม่รัก..ก็บอก..ฉันไม่ว่า
แต่อย่ามา..โกหก..ไม่บอกฉัน
หรือความรัก..มันน้อยไป..ที่ให้กัน
ความผูกพัน..เธอนั้น..จึงลดไป
*
เธอก็รู้..ว่าฉัน..รักเธอมาก
ยังจะอยาก..หักอกฉัน..มันใช่ไหม
หลอกให้รัก..แล้วหักอก..คงสะใจ
จงจำไว้..เธอต้องช้ำ..กว่าทำกัน
*
ตั้งแต่คบ..กันมา..ไม่เคยคิด
ว่าชีวิต..จะต้องเจอ..กับวันนั้น
วันที่เธอ..หมดรัก..หักอกกัน
วันที่ฉัน..ไร้ใคร..เคียงข้างกาย
*
คำว่ารัก..คงไม่..มีความหมาย
เมื่อหัวใจ..เธอไร้..ซึ่งตัวฉัน
เมื่อเธอหมด..ทั้งรัก..และผูกพัน
คงเป็นฉัน..ที่ควร..ต้องทำใจ
*
เมื่อเธอเจอ..ใครทิ้ง..ก็คงรู้
คนเคยอยู่..รักเธอ..สักเพียงไหน
รู้ว่าเขา..ห่วงใยเธอ..มากเพียงใด
น่าเสียดาย..เหตุเกิด..เพราะตัวเธอ
*
แม้ว่าเธอ..จะรักใคร..เข้ายังฝัน
ว่าทุกวัน..ยังคงมี..เธอเสมอ
ในห้วงลึก..ของใจ..มีแต่เธอ
คอยเฝ้าเพ้อ..ถึงเธอ..ไม่เลือนลาง


ไม่รักก็บอก......หลอกกันทำไม

เป็นเพียงสิ่งที่เคยฝัน

เคยคิดว่า จะรัก เพียงแต่เธอ
เคยพร่ำเพ้อ ละเมอฝัน ใฝ่หา
เคยหวัง เราจะรัก ชั่วกาลเวลา
เคยสัญญา ว่าจะอยู่ เป็นคู่กัน

มาวันนี้ เป็นเพียงสิ่ง ที่”เคย”ฝัน
เธอคู่ฉัน มันไม่ใช่ เหมือนวันก่อน
ที่ผ่านมา มันคงเป็น แค่ละคร
ไม่กี่ตอน ที่เธอสอน บทเรียนใจ

เธอ....ทำให้ รู้ถึงคำ ว่าเสียใจ
เจ็บแค่ไหน ฉันจะจำ มันเอาไว้
เป็นบทเรียน ราคาแพง สอนสั่งใจ
ว่าอย่าได้ รักใคร มากกว่าตัวเอง

สอนหัวใจ ตัวเอง อย่าอ่อนแอ
เราไม่แพ้ มันก็แค่ ยังไม่ใช่
ปาดน้ำตา ความเจ็บช้ำ ทิ้งมันไป
แล้วเริ่มใหม่ ในเส้นทาง ของเราเอง

วันพุธที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

สัญญาสายลม

หัวใจที่ขมขื่น
ได้แต่ยิ้มฝืน  ไปงั้นๆ 
จบรอยต่อ  ของสองความผูกพัน
คำว่ากันและกัน  ... มันไม่มี

อยากกรีดร้องให้สาใจ
เจ็บนักหัวใจ  ใครช่วยที.!!!
ต่อแต่นี้  ....วินาทีนี้
จะต้องกลายเป็นอดีตที่ .... เคยรักกัน

เธอเป็นสุข ... หลุดพ้นพันธนา
เกี่ยวก้อยเขามา  แทนที่กัน
ที่ครั้งหนึ่ง  เคยเป็นฉัน
หมดโปรฯสั้นๆ ... ฉันหมดค่า

ปล่อยเธอให้เขา
แล้วเอาหัวใจ...ฉันคืนมา
สัญญาลอยลม ... แค่ผ่านหน้า
ช่างไร้ศรัทธา  ไร้คุณค่า... น่าเสียดาย

การจองจำ



ช่ ว ง เ ว ล า ที่ มี ค ว า ม สุ ข 
กลับลืมความทุกข์ที่เคยหมองหม่น
ความทรมานที่เคยอดทน
ทำให้ไม่อาจหลุดพ้นจากพันธนาการ

ร อ ย อ ดี ต ที่ ย า ก ขั ด ขื น
รอยช้ำกล้ำกลืนเฝ้าเวียนผ่าน
ถามไถ่ทุกราตรีที่แสนยาวนาน
ค ล้ า ย ชั่ ว กั ป ชั่ ว ก า ล . . . ที่ ต้ อ ง พ บ เ จ อ

การจองจำ

กลับมาพร้อมกับความคิดถึง

จำเพียงฝันคนนี้ได้ไหมเอ่ย
คนที่เคยร่วมเรียงเคียงอักษร
คนที่เคยร่ายร่ำพร่ำบทกลอน
หลงอักษรกวีคลับจับหัวใจ

เเต่ที่ห่างหน้าหายใช่ไม่รัก
จำต้องพักด้วยเวลาหาไม่ได้
กับหน้าที่ที่ต้องทำก่อนสิ่งใด
เเต่สุดท้ายก็ได้กลับคลับกวี

สุดคิดถึงคุณดินหญ้าการ้องนัก
อีกเพื่อนรักน้ำตาลขมโฉมฉวี
สุดที่รักรักที่สุดนุชจรี
เพื่อนคนดีที่เพียงฝันนั้นไม่เลือน

อีกรอยทรายใจยังเพ้อละเมอพร่ำ
ความตรึงจำไมตรีมีต่อเพื่อน
คุณน้องจ๋าเพียงฝันยังอยากเยือน
เพลงเพราะเตือนความทรงจำกับวันวาน

เเล้วกวี ปลายทุ่งยุ่งหรือเปล่า
ช่วยมาเข้าต่อกลอนอ้อนขับขาน
เพียงฝันรอต่อคำร่ำตำนาน
เมื่อครั้งกาลก่อนนั้นฝันจะรอ

วันศุกร์ที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2556

ฝากความคิดถึงมาหา



ฝ า ก ค ว า ม คิ ด ถึ ง ผ่ า น ข อ บ ฟ้ า
ซับหยดน้ำตาจากคนเหงา
กระซิบบอกว่ารักเพียงเบา-เบา
หวังเพียงได้บรรเทาความเดียวดาย

เฝ้านับเวลารอคอยอยู่ตรงนี้
มองอีกฝั่งฟ้าที่...ไร้จุดหมาย
สั ก วั น ค ง ถึ ง ค ร า เ อ น ก า ย
ทอดร่างลับหาย . . . เ พื่ อ พ บ กั น

กี่ครั้งกับความรัก

กี่ครั้งที่ฟูมฟายเสียดายรัก
กี่ครั้งที่อกหักน้ำตาไหล
กี่ครั้งที่คนรักเดินจากไป
กี่ครั้งที่หัวใจเจ็บไม่จำ

หลายครั้งที่หัวใจไม่มีความสุข
หลายครั้งที่ทนทุกข์ทนเจ็บซ้ำซ้ำ
หลายครั้งที่หัวใจโดนกระทำ
หลายครั้งที่บางคำบาดหัวใจ

แต่ก็ยังคงให้อภัยความรัก
เรียนรู้ที่จะอกหักแล้วเริ่มใหม่
แลกกับสุขเล็กเล็กไม่เป็นไร
เจ็บแค่ไหนก็แค่นั้นมันแค่เจ็บ

ซากุระสีดำ เฮยอิง

ยั ง มั่ น ค ง ทุ ก อ ณู
 เพื่อใครฉันไม่รู้แต่ยังมั่นคงอยู่เหมือนวันเก่า
 ข้อความที่ไร้ค่าคำสัญญาระหว่างเรา
 ที่เหลือเพียงแค่เงา งมงาย. . .
 
ยั ง จ ด จำ ทุ ก ค ว า ม รู้ สึ ก
 อยู่ในห้วงใจส่วนลึกไม่ห่างหาย 
คำที่เธอคนเก่ากระซิบเบาเบาว่ารักมากมาย
ฉันยังคงจดจำได้ จนกว่าเราจะตายจากกัน
 
สำหรับเธออาจไม่เหลือค่า
เป็นเพียงแค่เสี้ยวหนึ่งของเวลาที่แสนสั้น
แต่สำหรับคนคนนี้ทุกเรื่องราวที่มีของคืนวัน
จะมีค่าและสำคัญตลอดไป. . .
 
อ า จ ฟั ง ดู เ ห มื อ น ฉั น โ ง่ เ ง่ า
งามงายกับเรื่องราวเก่าเก่าไม่เอาไหน
แต่ก่อนที่ฉันจะบอกว่ารักฉันพูดมันแน่นหนักจากขั้วหัวใจ
คำว่ารักของฉันจึงยิ่งใหญ่ และจะไม่มีวันเปลี่ยนมือให้ใครตลอดกาล


บทความที่ได้รับความนิยม