ฝั่งฝัน...ที่ใฝ่ฝัน

กว่าจะถึงฝั่งฝัน...มันไม่ง่ายเลยสักนิด

อุปสรรคมาขัดติด...ให้ต้องคิดแก้ปัญหา

ความฝันที่ยิ่งใหญ่...ต้องใช้ใจเข้าฟันฝ่า

เพื่อสิ่งที่ได้มา...ต้องอุตส่าห์อย่างอดทน

กี่หยาดเหงื่อที่ไหลหลั่ง...กี่กำลังกว่าเกิดผล

ต้องสู้ต้องดิ้นรน...ทำเพื่อคนที่เรารัก

เพื่อวันหนึ่งข้างหน้า...จะนำพาให้ประจักษ์

อดทนอีกสักพัก...ไม่นานนัก ฝัน ต้องเป็นจริง

ฝั่งฝัน...ที่ใฝ่ฝัน

สัญญาที่ไม่สำคัญ

ใ ค ร เ ค ย สั ญ ญ า ไ ว้
รักเรื่อยไปไม่จางหาย
มิพรากจนวันตาย
แม้สลายเหลือธุลี

ใ ค ร เ ค ย สั ญ ญ า ไ ว้
ดูแลใจไม่หน่ายหนี
ปลอบขวัญเคียงชีวี
ยามทุกข์ปรี่เหลือคณา

ใ ค ร เ ค ย สั ญ ญ า ไ ว้
ไม่ห่างไกลให้ปวดปร่า
พันธะนองน้ำตา
เริ่มชินชาทุกข์เพื่อนใจ

สัญญาร่างด้วยมือ
ใครกลับถือตนเป็นใหญ่
ฝ่าเท้ามาลบไป
สัญญาใจไ ม่ สำ คั ญ

สัญญาที่ไม่สำคัญ

ไม่แน่ใจ

   ฉันไม่ค่อยแน่ใจ
ว่าวันนี้เธอจะเปลี่ยนไปหรือเปล่า
 ความผูกพันเดิมเดิมระหว่างเรา
 จะยังเหมือนวันเก่าอยู่ไหม


 เมื่อชีวิตของเธอ
 ต้องได้พบเจอผู้คนใหม่ใหม่
 และทางเดินของเธอยังอีกยาวไกล
 ฉันกลัวเธอจะหวั่นไหวกับสิ่งรอบกาย


ช่วยย้ำกับฉันสักครั้ง
ว่าทุกสิ่งอย่างยังคงมีความหมาย
เธอจะไม่ทอดทิ้งให้ฉันเดียวดาย
 ฉันไม่อยากเผชิญโลกที่โหดร้ายนี้เพียงลำพัง

 

ไม่แน่ใจ

ฉันจะรักเธอจนกว่าหมดลมหายใจ

เมื่อฟากฟ้ายังเก็บแสงดาว
ฉันจะยังเก็บทุกเรื่องราวของเราเอา ไว้
เมื่อเมฆฝนยังร่วงหล่นพร้อมกระไอ
เธอจะยังเป็นคนของหัวใจตลอดกาล

แม้วันนี้ฉันไม่มีเธออยู่
แต่ทุกเรื่องราวชีวิตคู่ยังขับขาน
สายฝนยังบอกเล่า เสียงลมสายเก่ายังกังวาล
หมอกหนาวของฤดูกาล ยังพัดผ่านเสมอมา

เพราะเธอยังเป็นเธอ. . .
คนที่ฉันยังพร่ำเพ้อ และ ห่วงหา
ต่อให้ผ่านอีกกี่หมื่นล้านเส้นเวลา
เธอจะชัดเจนและมีค่า. . .ฉันจะรักเธอจนกว่าหมดลมหายใจ

ฉันจะรักเธอจนกว่าหมดลมหายใจ

ไม่ได้ขอให้เธอรัก

ไม่ขอให้เธอคนดีหันกลับมารัก
แม้นใจนี้ต้องเจ็บหนักกลับมาเสมอ
ขอเพียงให้ฉัน แค่ได้ รักเธอ
น้ำตา คำเพ้อ รักเธอ ไม่เสื่อมคลาย


กลับมาเป็นคนเดิมอีกครั้ง
คนที่จมกับความหลังพร่ำเพ้อ
คนโง่ๆ ที่ยังคงรักเพียงแต่เธอ
คนที่ยืนที่เดิม เสมอ เพื่อรอ


ถามว่าท้อไหม ก็ท้อ
ท้อ กับการรอ รอแค่เธอ
วัน คืน เดือน ผ่านนานแล้วหนอ
แต่ใจก็ยังคงรอ คู่ กาลเวลา

ไม่ได้ขอให้เธอรัก

ดื่มเพื่อลืมเธอ

ดีนะที่เหล้าหมด
เลยต้องซด สาโท แทนเหล้าขวา
จะกินเบียร์ ก็กลัว จะไม่เมา
กินสาโท กับเหล้าขาว ก็เพียงพอ

ดื่มให้ความ โศกเศร้า ที่เธอทิ้ง
ดื่มให้กับ ความจริง รักจางหาย
ดื่มให้กับ  ความรัก ที่เสื่อมคลาย
ดื่มให้กับ  รักเสื่อมคลาย ของตัวเธอ

ดีนะ    เพื่อนรัก  ที่เขาทิ้ง
ดีนะ   ที่เขาพูด  ความจริงกับเธอได้
ดีนะ    ที่เขา นั้นทิ้ง  ไปไกลไกล
ดีนะ    ที่เขาได้ ยอมรับความจริง

เขาจะชั่ว จะดี  ช่างเขาเถิด
เรื่องมันเกิด ปล่อยไป ตามสวรรค์
ขอให้เรา นั้นดี ก็แล้วกัน
ดื่มเหล้านั้น ให้หมด ยกอีกกลม

ดื่มเพื่อลืมเธอ

พระอาทิตย์ พระจันทร์ กลางวัน กลางคืน

เมื่อดวงอาทิตย์ลับฟ้า
จันทรา จึงจะมีแสง
ตะวัน..ช่างร้อนแรง
ไม่อาจเทียบแข่ง..ได้เลย


กลางวันมีผู้คนมากมาย
กลางคืนเดียวดาย เมินเฉย
กลางวัน..เอมอิ่มจังเลย
กลางคืน..เหมือนเคย ไ ม่ มี ใ ค ร


เธอคงเป็นเช่นตะวัน
ส่วนฉัน..ค ง ไ ม่ ใ ช่
จันทราผู้เปล่าใจ
ทำได้.. แค่แอบหลงรักตะวัน


รอบข้างเธอสว่างไสว
แตกต่างเหลือเกิน กับใจฉัน
เรา..ไม่ต่างอะไร,,,,,
,,,,, กั บ เ ส้ น ที่ ข น า น กั น
ความรักของฉัน ไ ม่ มี วั น เ ป็ น จ ริ ง

พระอาทิตย์ พระจันทร์ กลางวัน กลางคืน

บอกฉันได้ไหม

ที่เรายังคบกัน
เพราะเธอยังรักมั่นอย่างแน่นหนัก
หรือฉันเองที่คิดไปทึกทัก
ว่าเธอยังรักตลอดมา

บอกฉันได้ไหมคนดี
บอกกับหัวใจดวงนี้ที่อ่อนล้า
เธอรักฉันแค่คั่นเวลา. . .
หรือแค่สงสารคนเจ้าน้ำตา คนนึง

บอกฉันได้ไหม

อ้างว้าง...เดียวดาย...ใครจะเหมือนเรา

...มีบ้างหรือเปล่า...
สักคน...ที่มีเรื่องราวเหมือนฉัน
อ้างว้าง...เดียวดาย...ไม่มีใครให้ผูกพัน
เหงา - เหงาไปวัน - วัน...คนเดียว

...แอบน้อยใจบ้าง...
ในยามอ้างว้าง...ไร้คนเกาะเกี่ยว
มีบ้างไหม...ใครจะแลเหลียว
หรือต้องอยู่อย่างเปล่าเปลี่ยว...ไร้คนข้างกาย

...จะมีบ้างหรือเปล่า...
คนเหงา - เหงา...ที่มีความเศร้าไม่จางหาย
มีบ้างไหมสักคน...ที่ยังคงเดียวดาย
อยู่กับฝันที่พังทลาย...ชั่วข้ามคืน

อ้างว้าง...เดียวดาย...ใครจะเหมือนเรา

คำตัดพ้อ...ของผู้หญิงเจ้าน้ำตา

เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดา
กับรอยน้ำตาที่หลงเหลือไว้
ไม่ใช่คนหวานแถมยังเอาแต่ใจ
แล้วใครที่ไหนจะสนใจเรา


แค่คำตัดพ้อ...ในเวลาที่ท้อแท้
แค่ความรู้สึกอ่อนแอในเวลาที่เหงา ๆ
แค่รอยน้ำตากับความทรงจำเก่า ๆ
ทำไมต้องเจอความเศร้าเรื่อยมา


จะต้องร้องไห้ไปถึงเมื่อไหร่
วันนี้ท้อใจจนอ่อนล้า
เหนื่อยแล้วกับการเป็นคนเจ้าน้ำตา
คงมีเพียงแค่กาลเวลาช่วยรักษาใจเรา

คำตัดพ้อ...ของผู้หญิงเจ้าน้ำตา

ก่อนสิ้นราตรีแห่งนิทรา

ก่อนสิ้นราตรีแห่งนิทรา
ขอฝากน้ำตา ไปกับลมหนาว
หยดลงบนแก้มเธอเบาๆ...
...ยามเธอตื่นมาตอนเช้า......
....จะได้รับรู้ว่าฉันเศร้า...เพียงใด


ก่อนสิ้นราตรีแห่งนิทรา
ขอให้ท้องฟ้า ไม่สดใส
พรุ่งนี้...เผื่อเธอจะเข้าใจ
ว่าฉันหม่นหมองแค่ไหน...เมื่อไม่มีเธอ


ก่อนสิ้นราตรีแห่งนิทรา
ฉันผู้ไม่มีค่า ได้แต่ฝันเพ้อ
คาดหวังว่าวันหนึ่ง..จะได้พบเธอ
ทั้งๆที่ทุกเช้า ตื่นมาพบเจอ.....
.....ว่าค่ำคืนที่ฉันมีเธอ " แ ค่ ห ล อ ก ตั ว เ อ ง "

ก่อนสิ้นราตรีแห่งนิทรา

ขอให้ฉันเป็นคนที่ยืนตรงนั้น. . . .ข้างข้างเธอ

ในวันที่เกิดความทดท้อ
บอกตัวเองให้รอพบวันใหม่ใหม่
เก็บความอ่อนล้า เก็บน้ำตาที่เปื้อนหัวใจ
ในวันที่ไม่มีใคร. . .เธอยังมีฉันอยู่ใกล้ใกล้ อีกหนึ่งคน
 
บนวินาทีที่ทรมาณ
จับมือฉันเพื่อก้าวผ่านความสับสน
อาจไม่ใช่ใครที่เธอต้องการ. . .แต่ฉันจะผ่านมันไปด้วยคน
จนกว่าจะพ้นความมืดมนของชีวิต
 
สัญญาได้ไหมว่าจะยิ้ม
เธอจะรักษาใจอ่อนนิ่มไปตามสิทธิ์ 
ก้าวผ่านไปด้วยกัน. . .ผ่านความฝันบนความคิด
ในวันที่แผลรักหมดฤทธิ์แล้วค่อยคิดไปจากกัน
 
ฉันยินดีปล่อยมือเธอ. . .
ในยามที่พบเจอกับคนในฝัน
เพียงแต่วันนี้ วันที่เธอไม่มีใครข้างข้างกัน
ขอให้ฉันเป็นคนที่ยืนตรงนั้น. . . .ข้างข้างเธอ

ขอให้ฉันเป็นคนที่ยืนตรงนั้น. . . .ข้างข้างเธอ