เป็นเพียงแค่ ดอกหญ้า ตามริมทาง
อยู่อ้างว้าง เดียวดาย สายลมไหว
เหมือนรู้สึก อ่อนแอ ในจิตใจ
เฝ้ารอใคร บางคน อย่างเลื่อนลอย
เป็นแค่เพียง ดอกหญ้า ที่โบกพริ้ว
ปลิวลอยลิ่ว ชื่นชม เหมือนเหงาหงอย
แค่ได้นั่ง ตรงนี้ เฝ้ารอคอย
ใจก็พลอย อิ่มเอม ไปทั้งวัน
ไม่ขอเป็น ไม้ใหญ่ ในป่าเขา
มีแค่เพียง ลมบางเบา พัดพาฝัน
สุดขอบฟ้า ยังยิ้มรับ ดวงตะวัน
ดอกหญ้านั้น จะยิ้มรับ ดวงใจเธอ
ดอกหญ้าริมทาง
อยู่อ้างว้าง เดียวดาย สายลมไหว
เหมือนรู้สึก อ่อนแอ ในจิตใจ
เฝ้ารอใคร บางคน อย่างเลื่อนลอย
เป็นแค่เพียง ดอกหญ้า ที่โบกพริ้ว
ปลิวลอยลิ่ว ชื่นชม เหมือนเหงาหงอย
แค่ได้นั่ง ตรงนี้ เฝ้ารอคอย
ใจก็พลอย อิ่มเอม ไปทั้งวัน
ไม่ขอเป็น ไม้ใหญ่ ในป่าเขา
มีแค่เพียง ลมบางเบา พัดพาฝัน
สุดขอบฟ้า ยังยิ้มรับ ดวงตะวัน
ดอกหญ้านั้น จะยิ้มรับ ดวงใจเธอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น